Οι δυσκολίες κατάποσης (δυσφαγία) και σίτισης στα παιδιά μπορεί να αφορούν είτε μηχανικές δυσκολίες (π.χ. αδυναμία στην κίνηση της γλώσσας ή των χειλιών), είτε αισθητηριακές ιδιαιτερότητες (π.χ. ευαισθησία σε υφές ή γεύσεις), είτε νευρολογικές αιτίες που επηρεάζουν τον κινητικό έλεγχο.
Τυπικές ενδείξεις περιλαμβάνουν:
Δυσκολία στη μάσηση στερεών τροφών
Κράτημα τροφής στο στόμα χωρίς κατάποση
Υπερβολική σιελόρροια ή βήχας κατά το φαγητό
Αρνητισμός προς συγκεκριμένες τροφές / υφές
Παρατεταμένος χρόνος σίτισης
Επίμονα “φάσεις” επιλεκτικής διατροφής
Η λογοθεραπευτική παρέμβαση περιλαμβάνει:
Αξιολόγηση στοματοπροσωπικών δομών και της λειτουργίας κατάποσης
Αισθητηριακή ανίχνευση για ανεκτικότητα σε τροφές/υφές
Στοχευμένες ασκήσεις για ενίσχυση μυών στόματος, γλώσσας και γνάθου
Τεχνικές σίτισης και στρατηγικές μπουκιάς (positioning, κατάλληλα σκεύη, υφές)
Συνεργασία με διατροφολόγους και ιατρούς, όπου απαιτείται
Καθοδήγηση γονέων για ασφαλή και λειτουργικά γεύματα στο σπίτι
Οι συνεδρίες πραγματοποιούνται σε ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον, με σταδιακή έκθεση σε τροφές και τεχνικές που σέβονται τον ρυθμό και τα όρια του παιδιού. Μετατρέπουμε την ώρα του φαγητού από “μάχη” σε ευκαιρία για σύνδεση, πρόοδο και… λιχουδιές.
Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να τρώει ασφαλώς, με χαρά και χωρίς άγχος. Η κατάποση είναι λειτουργία, αλλά και εμπειρία που μπορεί να χτιστεί ξανά — με υπομονή, τεχνική και ενσυναίσθηση.